Obowiązki Dziecka Maryi
1. Dziecko Maryi żyje w łączności z Bogiem
- pielęgnuje w sobie łaskę uświęcającą
- korzysta regularnie z sakramentu pojednania (spowiedź) i Eucharystii.
- kocha modlitwę
2. W szczególny sposób czci Niepokalaną.
- pragnie Ją naśladować
- przy Jej pomocy zwalcza swe wady
- nosi Jej medalik
- pełni służbę przy sztandarze
3. Poznaje Pismo Święte
- stara się zrozumieć, co Pan Bóg mówi do nas w Piśmie Św.
- orientuje się w jego układzie i treści
- żyje według wskazań Pisma Św.
4. Stara się często uczestniczyć we Mszy Św. (nie tylko w niedzielę)
5. Jest dobrym członkiem swojej rodziny
- słucha swoich rodziców
- szanuje babcię i dziadka
- opiekuje się rodzeństwem
- dba o religijną atmosferę w domu
6. Jest wzorem uczennicy
- uczy się pilnie
- okazuje szacunek nauczycielom i wychowawcom
- jest koleżeńska, pomaga słabszym od siebie
7. Spieszy z pomocą bliźnim
- jest wzorem dobroci, życzliwości i uczynności
- dostrzega potrzeby innych i stara się im zaradzić
8. Daje świadectwo swoim życiem
- jest apostołką wśród otoczenia
- szerzy pokój wokół siebie, unika obgadywania, kłótni i sporów
- kocha prawdę i wystrzega się kłamstwa
- jest ofiarna dla wszystkich
Obowiązki szczegółowe:
1. Modlitwa codzienna: "Zdrowaś Maryjo" i "Pod Twoja Obronę"
2. Uczęszcza na organizowane spotkania marianek.
3. Pełni służbę (maj, październik, święta ku czci Matki Bożej i 1. soboty miesiąca).
4. Przystępuje co miesiąc do spowiedzi.
5. Prowadzi starannie Pamiętnik Dziecka Maryi.
Dzieci Maryi są apostołkami w sposób szczególny. Pamiętajmy, że chcemy czynić dobrze nie dlatego, by nas ludzie widzieli i chwalili, tylko dlatego, że pragniemy upodobnić się do Pana Jezusa i Jego naśladować. Wszystko co uczynimy dobrego przed Bogiem jest świadectwem naszej wiary. Mamy być światłem dla drugich, jak tego życzył sobie Pan Jezus.
Dzisiaj Pan Jezus również pragnie mieć apostołów, wysłanników, którzy swoim zachowaniem, swoimi czynami głosiliby Jego naukę wśród otoczenia.
Historia ruchu Dzieci Maryi w diecezji opolskiej
Wydaje się, że w naszej diecezji od zawsze była tradycja służby dziewczęcej przy sztandarach. Uroczystości w parafii, uroczystości na Górze Świętej Anny upiększają dziewczęta w bieli, dla których Maryja jest „sztandarem" ich dziewczęcości, a służba przy ołtarzu, wyznaniem wiary. Rzeczywistość pokazuje, że część z tych dziewcząt jest zaangażowana w mniej lub bardziej prężnie działające przyparafialne grupy Dzieci Maryi. Dla innych bycie Dzieckiem Maryi zaczyna się i kończy na świątecznej służbie przy sztandarze. Gdzie szukać należy korzeni ,tego tak popularnego w naszej diecezji ruchu?
Ich korzenie tkwią w Sodalicjach Mariańskich. Ze wspomnień sodalistek wiadomo, że przed II wojną światową, najczęściej odpowiedzialnym za grupę był ksiądz proboszcz, który dziewczęta gromadził raz w miesiącu w kościele i wygłaszał im odpowiednią naukę. Odbywało się to zwykle w niedzielę, po nieszporach. Oprócz służby przy sztandarze i noszeniu figur w procesjach, dziewczęta zobowiązywały się do gorliwego życia religijnego. Okres międzywojenny jest czasem bardzo prężnej działalność Sodalicji mariańskich, które obejmowały nie tylko dziewczęta, ale i kobiety, studentów, młodzież męską, itp. W roku 1935 jest w Polsce ok. 1500 Sodalicji z ok. 100.000 członkami.
Założycielem Sodalicji Mariańskich był młody jezuita Jan Leunis, który w 1563 roku w Rzymie, wśród uczniów kolegium założył pierwszą Sodalicję, „by poprzez miłość Matki Najświętszej i wierną lej służbę dążyć do zdobycia wybitnych postępów w nauce i cnocie chrześcijańskiej". Uczniowie, których był 70 zobowiązali się m.in. do cotygodniowej spowiedzi, do codziennego odmawiania różańca i rachunku sumienia. Sodalicja miała być hufcem Maryi zgromadzonym pod Jej sztandarem w obronie Kościoła Chrystusowego. W 1576 roku liczono już 30 000 młodych sodalistów . Sodalicję były wszędzie, gdzie kwitło życie chrześcijańskie. Przygasły do kasacie zakonu jezuitów, by w XIX w, po ogłoszeniu dogmatu o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny, rozkwitnąć na nowo. Używana nazwa : "Dzieci Maryi" nawiązuje do stowarzyszenia, które poleciła założyć Matka Najświętsza, Katarzynie Laboure podczas objawień Cudownego Medalika. Stowarzyszenie takie powstało, lecz w 1847 zostało przyłączone do Rzymskiej Sodalicji.
W naszej diecezji sodalicję, zwane także kongregacjami istniały praktycznie przy każdej parafii. Dziewczęta należały do nich masowo. Jednakże w roku 1949 komunistyczna ustawa zakazała działalności organizacji kościelnych. Część aktywnych działaczy Sodalicji została osadzona w więzieniach.
W 1956 po tzw. pierwszej odwilży wydział duszpasterski przy Kurii Biskupiej w Opolu, zachęcał do tworzenia na nowo grup kongregacji, zwanych Dziećmi Maryi. Powstawały i działały jako grupy nieformalne. Przez wiele lat ich duszpasterzem z ramienia diecezji był ks. Paweł Pyrchala. Moderatorzy w prowadzeniu grup korzystali z podręcznika jego autorstwa. Opracował „Powinności Dziecka Maryi".
Od 1998 roku duszpasterzem diecezjalnym Dzieci Maryi był ks. Tadeusz Muc. Jego zasługą jest reaktywowanie pielgrzymek na Górę św. Anny i organizowanie wakacyjnych rekolekcji.
Od 2008 roku diecezjalnych duszpasterzem Dzieci Maryi jest ks. Mariusz Sobek.